Πώς να παίξετε δωρεάν κουλοχέρηδες χωρίς εγγραφή: Οδηγός για αρχάριους

Οι κουλοχέρηδες παραμένουν ένα δημοφιλές μέσο ψυχαγωγίας τυχερών παιχνιδιών, αλλά από φορολογική άποψη ισοδυναμούν με όλες τις άλλες μορφές εισοδήματος. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία στη Ρωσία, ο φόρος επί των κερδών στα καζίνο εφαρμόζεται σε ποσό που υπερβαίνει τα 4000 ρούβλια ετησίως. Ακόμη και σε περίπτωση τυχαίου κέρδους που καταγράφεται μέσω τραπεζικής μεταφοράς, τα κεφάλαια υπόκεινται σε υποχρεωτική καταγραφή και δήλωση.

Ανάλογα με το εάν το έπαθλο λαμβάνεται σε επίσημη τζαμαρία ή σε διαδικτυακή πλατφόρμα, η φορολογική μέθοδος διαφέρει. Σε πληρωμές από αδειοδοτημένες πλατφόρμες, ο φορολογικός πράκτορας μπορεί να λειτουργήσει ως φορολογικός πράκτορας και να κρατά αυτόματα το ποσό. Ωστόσο, όταν τα κεφάλαια μεταφέρονται απευθείας, η φορολογική ευθύνη ανατίθεται στον ίδιο τον συμμετέχοντα.

Διαδεδομένες μύθοι για τον φόρο 13%

Γύρω από τον φόρο 13% έχουν διαμορφωθεί πολλά λάθη. Κάποια από αυτά υποστηρίζονται από παλιές κανονιστικές διατάξεις, ενώ άλλα προέκυψαν λόγω έλλειψης πληροφοριών. Παρακάτω παρατίθενται λανθασμένες κρίσεις που πρέπει να αποκαλυφθούν:

• Το 13% εφαρμόζεται σε όλα τα κέρδη χωρίς εξαιρέσεις.
• Ο φόρος προστίθεται μόνο κατά την πληρωμή μέσω τράπεζας.
• Οι κάτοικοι και οι μη κάτοικοι πληρώνουν τον ίδιο φόρο.
• Η πλατφόρμα πάντα μεταφέρει αυτόματα τα δεδομένα στην ΦΠΑ.
• Μπορείτε να μην δηλώσετε μικρά κέρδη.

Κανένα από τα παραπάνω δεν αντιστοιχεί στην ισχύουσα διαδικασία. Πράγματι, στη Ρωσία ο φόρος επί των κερδών στα καζίνο εξαρτάται από την ιδιότητα του φυσικού προσώπου, την πηγή εισοδήματος και τον όγκο των εισροών.

Νέο σύστημα φορολόγησης σε λεπτομέρειες

Από την 1η Ιανουαρίου 2025, στη Ρωσία τίθεται σε ισχύ ένα προοδευτικό σύστημα που καλύπτει και τα έσοδα από τυχερά παιχνίδια. Προβλέπει τις ακόλουθες κατώτατες τιμές:

• 13% – για συνολικά έσοδα έως 2,4 εκατομμύρια ρούβλια ετησίως.
• 15% – για έσοδα από 2,4 έως 5 εκατομμύρια ρούβλια.
• 18% – για εώς 5 έως 20 εκατομμύρια ρούβλια.
• 20% – για ποσό από 20 έως 50 εκατομμύρια ρούβλια.
• 22% – για υπέρβαση των 50 εκατομμυρίων ρούβλια.

Για τους μη κατοίκους, η σταθερή σταθερά είναι 30%, ανεξάρτητα από το ποσό. Έτσι, ο φόρος επί των κερδών στα καζίνο στη Ρωσία μπορεί να διαφέρει σημαντικά ανάλογα με την κατηγορία του φορολογούμενου.

Φορολόγηση σε διαδικτυακή μορφή

Τα έπαθλα που λαμβάνονται μέσω εικονικών πλατφορμών υπόκεινται σε φορολόγηση με τους ίδιους όρους με τα κέρδη σε κλασικά καταστήματα. Αν ο λειτουργός είναι εγγεγραμμένος στη χώρα, η υποχρέωση για τη μετάδοση πληροφοριών στη φορολογική υπηρεσία αναλαμβάνεται από τη διοίκηση της πλατφόρμας. Σε άλλες περιπτώσεις, ιδιαίτερα σε μεταφορές από ξένους λειτουργούς, το φυσικό πρόσωπο πρέπει να υποβάλει μόνο του δήλωση.

Στη Ρωσία, ο φόρος επί των κερδών στα online καζίνο απαιτεί την τήρηση των ίδιων προθεσμιών και αρχών υπολογισμού με τη λήψη κεφαλαίων σε offline λειτουργία.

Πώς να πληρώσετε φόρο επί των κερδών στο καζίνο: αμετάβλητος αλγόριθμος

Για τη σωστή καταβολή απαιτείται η τήρηση μιας σειράς ενεργειών. Όταν υπάρχει φορολογική υποχρέωση, ο αλγόριθμος είναι ως εξής:

• Να καθοριστεί εάν το ποσό των κερδών υπερβαίνει το ελάχιστο απαλλασσόμενο όριο.
• Να οριστεί η φορολογική σας στάθμη ανάλογα με το επίπεδο των ετήσιων εσόδων σας.
• Να προετοιμάσετε τα έγγραφα που επιβεβαιώνουν τη λήψη των κεφαλαίων.
• Να υποβάλετε δήλωση σύμφωνα με τη φόρμα 3-ΝΔΦΛ.
• Να παραδώσετε τα έγγραφα στο φορολογικό όργανο έως τις 30 Απριλίου.
• Να καταβάλετε τον υπολογισμένο φόρο έως τις 15 Ιουλίου.

Η ακριβής τήρηση όλων των σταδίων αποκλείει τη δυνατότητα επιβολής ποινικών κυρώσεων.

Κουλοχέρηδε

Η αίσθηση του ρίσκου έλκει τους ανθρώπους εδώ και δεκαετίες – διεισδύει στην καθημερινότητα σιγά-σιγά, ενσωματώνεται στους πολιτιστικούς κώδικες, μετασχηματίζει τις παραδόσεις και δημιουργεί ολόκληρες βιομηχανίες. Το ενδιαφέρον για το ρίσκο και η επιθυμία να δοκιμάσουν την τύχη έχουν διαμορφώσει έναν από τους πιο ανθεκτικούς τύπους ψυχαγωγίας στην παγκόσμια ιστορία. Για να κατανοήσουμε πώς δημιουργήθηκαν τα τυχερά παιχνίδια, πρέπει να ρίξουμε μια ματιά στις ρίζες – εκεί όπου δεν υπήρχαν ακόμη καζίνο, αλλά ήδη φαινόταν η αρχή της νίκης και της τυχαίας έκβασης.

Η εμφάνιση των ψυχαγωγιών στις αρχαίες κοινωνίες: πώς δημιουργήθηκαν τα τυχερά παιχνίδια

Η ιστορία των τυχερών παιχνιδιών ξεκινά πολύ πριν από τα πρώτα έγγραφα που περιγράφουν παρόμοιες ψυχαγωγίες. Στη Μεσοποταμία χρησιμοποιούσαν χαραγμένα κόκαλα προβάτων και αιγάδων για να καθορίσουν τη θέληση των θεών ή να λύσουν διαφορές. Η μορφή των μελλοντικών ζαριών προέκυψε από εκεί. Στην Αίγυπτο βρέθηκε το παιχνίδι “σενέτ” που είναι πάνω από 5000 ετών. Αν και αρχικά χρησιμοποιούνταν σε τελετουργικούς σκοπούς, αργότερα απέκτησε λειτουργίες ως συναρπαστική ψυχαγωγία βασισμένη στην τύχη.

Στην Κίνα εισήγαγαν στοιχεία τυχερών παιχνιδιών σε επιτραπέζια και τράπουλες πριν από τη δική μας εποχή. Παιχνίδια παρόμοια με το σύγχρονο ντόμινο και λότο χρησιμοποιούνταν όχι μόνο για ψυχαγωγία – κάποια από αυτά έφερναν κέρδη στους διοργανωτές, συμπεριλαμβανομένων των αρχών. Ακριβώς η Κίνα θεωρείται η πατρίδα των πρώτων κρατικών λαχείων, με τη βοήθεια των οποίων χρηματοδοτούσαν οχυρώσεις.

Αρχαίες πρακτικές στην Ευρώπη: από τον Οράκλειο μέχρι τα στοιχήματα στον αγώνα

Στην Αρχαία Ελλάδα το ρίσκο διαμορφώθηκε παράλληλα με τη φιλοσοφία. Οι Έλληνες έριχναν ζάρια όχι για κέρδος, αλλά για την ερμηνεία της μοίρας. Αργότερα, η χρήση των ζαριών έλαβε ευρεία αναγνώριση – τα τυχερά παιχνίδια έγιναν αναπόσπαστο μέρος της ψυχαγωγίας τόσο των απλών ανθρώπων όσο και της αριστοκρατίας.

Στη Ρώμη, οι στρατιωτικοί διοργάνωναν τουρνουά με ζάρια στα στρατόπεδα, ενώ οι πολίτες συναθροίζονταν σε ταβέρνες για καρταριστικά παιχνίδια και στοιχήματα σε αγώνες αρματαδών. Ακριβώς στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία διαμορφώθηκε το πρώτο σύστημα κανόνων που αφορούσε τα στοιχήματα και τα κέρδη. Ακόμη και οι αυτοκράτορες δεν έκρυβαν το πάθος τους.

Απαγορεύσεις και υπόγεια ανθισμένα στο Μεσαίωνα

Η Χριστιανική Ευρώπη κοίταζε με ύποπτο το ρίσκο. Η Εκκλησία απαγόρευε τις ψυχαγωγίες, θεωρώντας τις πειρασμό και κανάλι ασκησης ανεύθυνης δαπάνης. Πώς δημιουργήθηκαν τα τυχερά παιχνίδια: παρά τις απαγορεύσεις, στον 13ο-14ο αιώνα έλαβαν μια νέα κύμα δημοτικότητας σε μορφή καρταριστικών αγώνων. Οι παίκτες δημιουργούσαν τους δικούς τους κανόνες και οι νίκες συνοδεύονταν από χρηματικά ή εμπορικά δώρα. Στο βόρειο τμήμα της Ευρώπης εμφανίστηκαν οι πρόδρομοι της ρουλέτας – περιστρεφόμενα ταμπλό που χρησιμοποιούνταν σε ταβέρνες. Οι ευγενείς διοργανώνανε τουρνουά στα οποία συμμετείχαν όχι μόνο στο τραπέζι, αλλά και στον αγώνα – για παράδειγμα, στα στοιχήματα για την έκβαση διαμαχών.

Διαμόρφωση ανατολικών παραδόσεων: τιμή, υπολογισμός και κάρμα

Στην Ασία οι πρακτικές τυχερών παιχνιδιών ενσωματώθηκαν στους πολιτιστικούς κώδικες πολύ βαθύτερα από ό,τι στην Ευρώπη. Στην Ινδία χρησιμοποιούσαν ζάρια παιχνιδιού από ελεφαντόδοντο και ξύλο. Στην εποποιία “Μαχαμπχάρατα” περιγράφεται μια πλοκή όπου οι ήρωες χάνουν όχι μόνο την περιουσία τους, αλλά και τον εαυτό τους. Αυτό αντικατοπτρίζει όχι μόνο το ενδιαφέρον για το παιχνίδι, αλλά και τον τραγικό στοιχείο της μοίρας.

Η Ιαπωνία ενσωμάτωσε το ρίσκο στην πολιτιστική ηθική. Οι σαμουράι χρησιμοποιούσαν στοιχήματα όχι για ψυχαγωγία, αλλά για να ελέγξουν την τιμή και τη θέλησή τους. Αργότερα στην Ιαπωνία εμφανίστηκε το “πατσίνκο” – ένα υβρίδιο λαχείου, αυτόματου και αρκαδικού παιχνιδιού. Οι κινεζικές κοινότητες ενσωμάτωναν το ρίσκο στα τελετουργικά, συνδυάζοντας το παιχνίδι με την πρόβλεψη της τύχης και την ισορροπία των ενεργειών.

Το ρίσκο στις αμερικανικές κουλτούρες: από τότεμ μέχρι το Λας Βέγκας

Οι αυτόχθονες λαοί της Βόρειας Αμερικής χρησιμοποιούσαν ραβδώσεις, πέτρες και κόκαλα σε τελετουργίες. Συχνά το παιχνίδι καθόριζε την επίλυσ